Rachunek sumienia ... z wyróżnienia.

W ostatnich dniach doznałam kolejnych zaszczytów w formie przyznanych mi licznych wyróżnień.
I tak:
od Amelii z konwaliowego bloga

od Jolinki 

 od Iwony Rutkowskiej    
od DEZEAL  
i  Kaprysa

od Margott

Skłamałabym gdybym powiedziała, że nie sprawiły mi przyjemności wielkiej.

Wiadomo każde wyróżnienie jest bardzo dowartościowujące. W końcu to miłe, że zostaje się wybranym spośród tak wielkiej ilości wspaniałych blogów, To miłe, że Ktoś uznał cię za wyjątkową osobę a Twój blog za inspirujący i wartościowy.  Po prostu miło być docenianym. I z tym się chyba wszyscy zgodzą.

Wyróżnienia jednak mają swoje zasady, którym wypada sprostać. 

Ostatnio, kiedy na czas nie "odebrałam" przyznanego mi wyróżnienia z powodów totalnego braku czasu i mocnego "zakręcenia" , sprawiłam komuś, kogo notabene bardzo cenię i lubię, przykrość, do czego  ta osoba się przyznała. Nie chcę żeby to się powtarzało.

Wymogiem wyróżnień jest wytypowanie kolejnych nominacji.

I tu zaczynają się schody. 

Jest już późno, godzina trzecia nad ranem szczerzy do mnie swe zębiska, więc nie będę się rozpisywać a jedynie odeślę Was do przemyśleń  ELISSE  

Kiedy czytałam tego jej posta nie mogłam oprzeć się wrażeniu, że są to dokładnie moje przemyślenia.

Od dawna temat wyróżnień sprawiał mi kłopot. Notorycznie łamałam zasady i przekazywałam  przyznane mi wyróżnienia wszystkim blogom, które obserwuję. W końcu, myślałam, umieszczając je w moim pasku bocznym dokonuję juz wyboru tych, które chcę obserwować. Próby wyłonienia tych zasługujących na znaczek wyróżnieniowy kończyły się fiaskiem. 

W końcu jednak uznałam, że postępuję nie fair jeżeli sama z przyjemnością przyjmuję wyróżnienia a dalej nie przekazuję ich imiennie. To pewnego rodzaju egoizm- myślałam ... i ostatnio postanowiłam stanąć na wysokości zadania i zastosować się do ogólnie panujących zasad w tyn temacie. 

Ponieważ zagubiłam się w ilości przyznanych znaczków i nie bardzo wiedziałam jak mam się z nich "rozliczyć", postanowiłam stworzyć nowy. Długo się zastanawiałam nad odpowiednim projektem, tak, żeby miał  wyjątkowy wydźwięk, jeżeli miałam wybierać spośród tylu wspaniałych. 

I wymyłśiłam jak mi się zdawało odpowiedni.

Tworzenie ostatecznego wyglądu tego symbolicznego wyróżnienia okazało się jednak niczym w porównaniu z dokonaniem wyboru tych dziesięciu "NAJ"... i kiedy juz puściłam w świat to moje autorskie wyróżnienie, zamiast ulgi, że oto w końcu zrobiłam tak jak trzeba, doznałam ogromniastego kaca, bo zdałam sobie sprawę, że zbyt wiele blogów pominęłam. 

Tak czy inaczej temat wyróżnień stanowi dla mnie problem, szczególnie kiedy zaczynają być przyznawane hurtowo w ilości i częstotliwości.

Mam nadzieję, że nikt się nie poczuje urażony... ale jakoś mi to się mocno kojarzy z obwieszonymi "klatami" komunistycznych generałów, szczególnie tych radzieckich :/

Zdecydowanie popieram Elisse, bo i dla mnie wyróżnieniem najlepszym są Wasze komentarze, w których odnosicie się do tego co pokazuję i o czym piszę. To dla mnie najbardziej namacalny dowód na to, że to co robię podoba się wielu moim gościom i dla nich właśnie warto dalej poświęcać swój czas by zamieszczać kolejne wpisy i dzielić się swoją twórczością. Tak naprawdę to właśnie komentarze sprawiają, że blog żyje. Że nie ma się wrażenia iż pisze się do przysłowiowej ściany.

Mam nadzieję, że nikt nie poczuje się urażony i zrozumiecie moje intencje kiedy za Elisse powtórzę : NIE PRZYZNAWAJCIE MI WIĘCEJ ZNACZKÓW WYRÓŻNIENIOWYCH!

A żeby rozchmurzyć trochę nastrój  przekazuję wszystkim tym, którzy doceniają moje blogowe poczynania

namiastkę wiosny, której tak bardzo wszyscy jesteśmy stęsknieni.

--------------------------------------------

Post scriptum   (9 godzin później)
Cieszę się, że mój post spotkał się z takim przyjęciem. Kiedy go pisałam, obawiałam się, że mogę być źle zrozumiana i poczytana za osobę co najmniej dziwaczną ...może zadzierającą nosa... Daleko mi do takich, jednak nawet ryzykując takie opinie zdecydowałam się szczerze przedstawić swój punkt widzenia w tym temacie, bo temat wyróżnień coraz bardziej mnie męczył. Okazuje się, że więcej osób myśli podobnie jak Elisse czy ja. Po raz kolejny przekonałam się, że czasem warto odważyć się iść pod prąd, żeby pozostać sobą.

Najbardziej mi się spodobała spontaniczna Reakcja Bestyjeczki . Dziewczyna usiadła i zaprojektowała kilka banerków (dla każdego coś ładnego), które jasno deklarują stosunek do wyróżnień. Chętnie skorzystam z jej projektów i umieszczę taki banerek w pasku bocznym, żeby było wszystko jasne.

Dziękuję Ci Bestyjeczko! :)