Mam labę...

Wakacje minęły nam bez "wakacji". Nie znaleźliśmy nawet kilku dni na jakiś oddech. 
Ot, chociażby na nasz wakacyjny gwóźdź programu -Mazury. 
Przeprowadzka tak nas pochłonęła, że nie obejrzeliśmy się kiedy przeleciał lipiec i sierpień i trzeba było zmierzyć się z wrześniem, a wraz z nim z dojazdami do szkoły. Brrr - 50 km w jedną stronę. Uroki życia na wsi ;) 
Prace w domu i wokół, jakoś dziwnie zaczęły się ślimaczyć. 
Postanowiliśmy się jakoś zresetować. Pomysłów było wiele, ale ( z wiadomych powodów) bezapelacyjnie wygrała Zielona Wyspa.
Tym razem przy okazji odwiedzin córci, postanowiłam pospacerować sobie po irlandzkich ogrodach, by poszukać inspiracji do tworzenia swojego. 
Zaczęliśmy od pobliskiego Blarney ze średniowiecznym zamkiem i otaczającymi go rozległymi ogrodami.

Zamek został wzniesiony w XV wieku w miejscu starej zniszczonej drewnianej twierdzy z XIII w.

 Z tą warownią związana jest legenda dotycząca wmurowanego w jego mury wapiennego kamienia, zwanego potocznie Kamieniem Elokwencji (Stone of Eloquence). Głosi ona, że każdy kto go pocałuje uzyska dar elokwencji i przekonywania. A nie jest łatwo wykonać to zadanie. Trzeba się trochę pogimnastykować :) nie wspominając o wcześniejszym pokonaniu długich, mocno krętych kamiennych schodków prowadzących do najwyższej kondygnacji wieży.

 Legenda ta rozsławiła Blerney w całym świecie. Trzeba więc swoje odstać w kolejce.  Ale czas upływa szybko, bo przesuwając się można podziwiać okolice zamku z lotu ptaka.

Kipiące zielenią ogrody zapraszają :)
Ich powierzchnia - 457 ha jest naprawdę imponująca i żeby nacieszyć się ich urokami najlepiej chyba zarezerwować sobie cały dzień. 
Mieliśmy to szczęście, że pogoda dopisała a wrześniowy termin zapewnił znikomą ilość turystów, krótko mówiąc warunki na zwiedzanie mieliśmy idealne.
Tak więc jeśli ktoś ma chwilę czasu ...i chęci to zapraszam na spacerek.

 

 

 

I to był dobry moment na małe co nieco ;) w sympatycznym klimacie starych stajni. 

 Wędrujemy dalej, w kierunku XIX wiecznej  rezydencji zwanej Blarney House, której obecnie właścicielem jest rodzina Colhurst zamieszkująca w tych okazałych murach.

A tu zobaczcie ciekawy okaz tui - thuja plicata.  Został przywieziony z Ameryki płn i zasadzony w 1853 r.
Kiedy stworzy mu się dobre warunki, to po 150 latach może przybrać taką postać.

Takich kolosów w okolicy spotkać można więcej.

 

...ale mnie bardziej zachwycały magiczne zakątki, gdzie miałam wrażenie, że zabłądziłam jakimś cudem do zaczarowanych ogrodów.

 

 

Wiem, wiem... przesadziłam z ilością zdjęć.  I muszę się przywołać do porządku, narzucając sobie większą dyscyplinę.
Ale podobno co za dużo to niezdrowo. Zatem z wielkimi rozterkami pozwolę sobie na wstawienie jeszcze 5 (pięciu) fotek.  To nie będzie łatwe. Bo mogłabym lekko jeszcze z 50. 
Tak na marginesie, to ciekawe kto dał radę dotrwać do tego momentu. Temu ode mnie podziw i szacun :)

....i jakie by tu na koniec? Może to?... tak w formie przeprosin za to moje nieopamiętanie ;)

Pozdrawiam Was z Zielonej Wyspy.
Wasza Penelopa